Co uprawiać w szklarni jesienią?

Jesień to idealny czas na przedłużenie sezonu wegetacyjnego, zwłaszcza w szklarni. Kiedy dni stają się krótsze, a noce chłodniejsze, szklarniowe uprawy mogą nadal dostarczać świeżych warzyw i ziół. Szklarnie zazwyczaj nie są duże, dlatego nie wymagają wielkiej powierzchni. Spokojnie mieszczą się w standardowych niewielkich ogrodach. W tym artykule podzielę się moimi doświadczeniami z jesiennymi uprawami w szklarni, co warto siać, jak dbać o rośliny i jakie korzyści można z tego czerpać.

Dlaczego warto uprawiać w szklarni jesienią?

Jesień to moment, kiedy przyroda zaczyna się powoli przygotowywać do zimowego odpoczynku. Jednak szklarnia pozwala wydłużyć okres zbiorów o kilka tygodni, a nawet miesięcy. W Gliwicach, gdzie mieszkam, warunki pogodowe jesienią są już dość kapryśne – chłodne poranki, deszczowe popołudnia i przymrozki w nocy. Z doświadczenia wiem, że uprawa pod szkłem chroni rośliny przed tymi niekorzystnymi warunkami.

Szklarnia daje także większą kontrolę nad temperaturą, wilgotnością i poziomem światła, co jest kluczowe dla roślin w tym okresie. W praktyce oznacza to, że warzywa, które normalnie przestają rosnąć na otwartym polu, w szklarni mają szansę kontynuować rozwój.

Jakie rośliny warto uprawiać jesienią?

Jesienią najlepiej sprawdzają się rośliny o krótkim okresie wegetacji i te, które są odporne na chłód. W moim przypadku zawsze stawiam na liściaste warzywa i niektóre korzeniowe, które szybko dają plony. Poniżej lista, co osobiście polecam:

1. Sałaty – idealne do uprawy w chłodniejszych miesiącach. Na przykład sałata masłowa, roszponka czy rukola. Zwykle wysiewam je na początku września, a już po kilku tygodniach mogę cieszyć się świeżymi liśćmi.
2. Szpinak – bardzo dobrze rośnie w niższych temperaturach. Jestem fanem wczesnych zbiorów, bo szpinak ma najlepszy smak, zanim wypuści kwiaty.
3. Rzodkiewka – dość szybka w uprawie, w ciągu kilku tygodni daje chrupiące, pikantne korzenie. To jedno z warzyw, które daje mi ogromną satysfakcję, bo można je siać nawet do października.
4. Marchew – choć potrzebuje więcej czasu na rozwój, marchew można z powodzeniem uprawiać w szklarni, szczególnie jeśli zależy nam na mniejszych korzeniach typu baby carrots.
5. Czosnek zimowy – choć to nie jest roślina, którą od razu zbierzemy jesienią, warto ją posadzić w tym okresie, bo wtedy najlepiej się ukorzenia i przygotowuje na wiosnę.

Jakie zioła można siać jesienią?

Zioła to kolejne rośliny, które świetnie radzą sobie w szklarni jesienią. Zioła wieloletnie, takie jak rozmaryn, tymianek czy mięta, są w stanie przetrwać w umiarkowanie chłodnych warunkach, o ile są osłonięte przed mrozem. Często przesadzam te zioła z ogrodu do szklarni, gdzie spokojnie czekają do wiosny.

Warto jednak spróbować również ziół jednorocznych, jak koperek czy kolendra. Te rośliny, choć wrażliwe na chłód, doskonale rozwijają się w szklarni, dopóki nie spadną temperatury poniżej zera.

Jak przygotować szklarnię do jesiennej uprawy?

Zanim zaczniemy sadzić rośliny, musimy zadbać o odpowiednie warunki w szklarni. Po pierwsze, zawsze dbam o oczyszczenie wnętrza szklarni z resztek letnich upraw, ponieważ to, co zostało po pomidorach czy ogórkach, może przyciągać choroby i szkodniki.

Drugim krokiem jest sprawdzenie gruntu. Często stosuję kompost lub organiczne nawozy, aby wzbogacić ziemię w składniki odżywcze przed nowymi uprawami. Oprócz tego, warto zwrócić uwagę na wentylację. Jesienią w Gliwicach często mamy wilgotne poranki, co sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów. Regularne wietrzenie szklarni pomaga utrzymać zdrową atmosferę dla roślin.

Jakie są problemy z uprawą w szklarni jesienią?

Uprawa w szklarni to nie tylko korzyści, ale i wyzwania. Wilgotność w szklarni może być wyższa niż na zewnątrz, co sprzyja rozwojowi grzybów. Aby tego uniknąć, regularnie podlewam rośliny rano, aby gleba miała czas na wyschnięcie przed nocą. Jeśli wilgotność wciąż jest problemem, warto zastosować naturalne środki przeciwgrzybicze, takie jak roztwór na bazie czosnku czy mleka.

Innym problemem mogą być przymrozki. W Gliwicach jesienne noce bywają chłodne, dlatego w mojej szklarni zainstalowałem nagrzewnice na zimne noce. Dzięki temu mogę kontrolować temperaturę i zapewniać roślinom optymalne warunki do wzrostu.

Korzyści płynące z uprawy w szklarni jesienią

Uprawa w szklarni jesienią daje mi mnóstwo satysfakcji, bo mogę cieszyć się świeżymi warzywami przez cały sezon. Jednym z największych plusów jest to, że unikam tłoku w supermarketach, gdy ceny warzyw w okresie jesienno-zimowym idą w górę. Do tego mam pewność, że moje plony są zdrowe, wolne od chemii i smaczne.

Dodatkowo, jesienne uprawy w szklarni to świetny sposób na odprężenie się po pracy. Regularne doglądanie roślin, przycinanie i podlewanie pozwala mi na chwilę wyciszenia, zwłaszcza gdy za oknem szaro i chłodno.

Jakie techniki warto stosować?

Z moich doświadczeń wynika, że warto stosować kilka prostych technik, które ułatwiają uprawę jesienią. Po pierwsze, mulczowanie – stosowanie ściółki z liści czy słomy pomaga zachować wilgoć w glebie, co jest ważne w okresie, kiedy rośliny rosną wolniej i nie potrzebują tak częstego podlewania.

Drugą techniką jest stosowanie osłon z agrowłókniny. To proste rozwiązanie, które dodatkowo chroni rośliny przed nagłymi spadkami temperatur. Używam tego zwłaszcza w przypadku delikatnych sałat czy ziół.

Przykłady z życia – moje plony

Każdego roku uczę się czegoś nowego, testując różne rośliny i techniki w swojej szklarni. Ostatniej jesieni postawiłem na eksperyment z kalarepą, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Okazało się, że kalarepa bardzo dobrze znosi chłodniejsze warunki, a zbiory były zaskakująco obfite.

W tym roku planuję posadzić więcej brukselki. Choć wymaga ona więcej czasu na rozwój, jesienna szklarnia w jest idealnym miejscem, by zapewnić jej odpowiednie warunki do wzrostu aż do pierwszych przymrozków.

Tabela – jakie rośliny kiedy siać

jesienna uprawa w szklarni to doskonały sposób na przedłużenie sezonu wegetacyjnego i korzystanie z własnych, świeżych plonów aż do zimy. Warto eksperymentować, dobierać rośliny odpowiednie do lokalnych warunków i nie bać się nowych wyzwań.